Ed. Jan Tresseniers, fotograaf uitgever, Meetingstraat 15,
Antwerpen
Victor François Seraphin Joseph Téléphore
Desguin (Mariembourg, 30
januari 1838 - Antwerpen, 8 juli
1919)
was een Belgisch arts en vrijzinnig liberaal politicus.
Desguin was doctor in de geneeskunde. In 1878 werd hij
gemeenteraadslid in de stad Antwerpen. Desguin zorgde in 1882 voor de
organisatie van het medisch schooltoezicht. In 1892 werd
Victor Desguin schepen van onderwijs. In deze functie richtte Desguin
verscheidene nieuwe scholen en bibliotheken op. Hij bleef schepen tot
in 1918. Desguin was eveneens provincieraadslid van 1876 tot 1884.
Toen Jan Van Rijswijck in 1906 ziek
werd en zijn burgemeestersambt niet meer kon uitoefenen, werd
Desguin waarnemend burgemeester van Antwerpen. Omdat Victor Desguin
een vrijzinnig liberaal was, weigerde de katholieke regering hem echter te benoemen tot burgemeester en
werd Alfons Hertogs, een oud-schepen van Openbare
Werken, benoemd. Desguin was een half jaar waarnemend burgemeester
geweest.
Burgemeester Hertogs stierf in 1908 en
opnieuw werd Desguin waarnemend burgemeester voor een periode van 5
maanden. De liberalen schoven Desguin opnieuw naar voren als
kandidaat-burgemeester. Voor de tweede maal werd Desguin echter
niet benoemd en werd Jan De Vos, die nooit schepen
geweest was, de nieuwe burgemeester.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog, in oktober 1914 richtte
Desguin het Antwerpsch Komiteit voor Hulp op. Dit was een
comité dat zich inzette voor de bevoorrading en hulp van
oorlogsslachtoffers.
Desguin was medestichter en voorzitter (1877-1919) van de
Société Royale de Médecine Publique de Belgique. Hij was
eveneens medestichter van het Nationaal Werk tot Bestrijding
van Tuberculose.
Victor Desguin
(French: [degɛ̃]; 30 January 1838
– 8 July 1919) was a Belgian
liberal politician.
He was a popular alderman of the city of Antwerp
in charge of education and municipal schools at the end of the 19th
century. He was twice acting mayor of Antwerp, but was never
appointed mayor of the city.
Desguin was born on 30 January 1838. He became alderman of the
city of Antwerp in 1892, responsible for education and scholing. He
built libraries and schools.
He became acting mayor in 1906, when mayor Jan Van Rijswijck withdrew from office due
to illness. Desguin was a member of the liberal party, and because
of this, the Catholic government did not want him appointed as
mayor. Instead Peter Hertogs
became mayor.
When Peter Hertogs died in office in 1908, Desguin became acting
mayor again, and for the second time somebody else became mayor
instead of him. Jan De Vos was appointed mayor.
During the chaotic days of October 1914, Desguin organised the
Antwerpsch
Komiteit voor Hulp (Antwerp Relief Committee), a relief
organisation for war victims.
Desguin never got the opportunity of becoming mayor; he died on
8 July 1919.
A postcard or post card is a
rectangular piece of thick paper or thin cardboard intended for writing and mailing without
an envelope. Shapes other than rectangular may also be
used. There are novelty exceptions, such as wood postcards, made of thin wood, and copper
postcards sold in the Copper Country of the U.S. state of Michigan, and coconut
"postcards" from tropical islands.
In some places, one can send a postcard for a lower fee than for
a letter. Stamp collectors distinguish between
postcards (which require a stamp) and postal cards (which have the postage pre-printed
on them). While a postcard is usually printed by a private company,
individual or organization, a postal card is issued by the relevant
postal authority.
The world´s oldest postcard was sent in 1840 to the writer
Theodore Hook from Fulham in London, England.
The study and collecting of postcards is termed deltiology.
La carte postale est un moyen de correspondance écrite qui se présente sous la
forme d´un morceau de papier
cartonné rectangulaire, de dimensions variables (le format
le plus courant est le format A6, soit
10,5 × 14,8 cm), envoyé
sans enveloppe, l´adresse et l´affranchissement y
étant porté directement, aux côtés du message.
Een ansichtkaart (ook ansicht of
prentbriefkaart) is een kaart met op de ene zijde
een afbeelding. In de eerste tijd, eind
negentiende eeuw, noemde men het ook wel
aanzichtkaart. Het woord is ook een verkorting van het
Duitse Ansichts(post)karte.
Veel ansichtkaarten worden verstuurd tijdens de vakantie. Men wil de thuisblijvers laten zien hoe
mooi de plek is waar men naar toe is gegaan. De kaarten worden ook
als groet of wens (bijvoorbeeld als kerstgroet of nieuwjaarswens)
gestuurd.
De ontwikkeling van de ansichtkaart begint in de loop van de
jaren tachtig van de 19e eeuw, toen de postwet in
zowel Oostenrijk als Duitsland zo werd aangepast dat het monopolie
op het uitgeven van postkaarten kwam te vervallen. In de loop van
de jaren negentig van de 19e eeuw begon de de
prentbriefkaart vooral in Duitsland aan een grote opmars, omdat ze
veel werden verzameld. Bij de oorspronkelijke ansichtkaarten was de
hele achterkant gereserveerd voor de adressering. Men noemt deze
kaarten voorlopers. Tot 1905 mocht in
Nederland de achterkant van een prentbriefkaart alleen gebruikt
worden om naam, adres en woonplaats op te schrijven. Het verzonden
bericht bestond dus uit weinig meer dan de afbeelding, want het was
niet toegestaan om iets op de voorkant te schrijven. Dit had te
maken met de lage frankeerwaarde. Het verzenden van kaarten met een
bericht was veel duurder.
Kort hierna begonnen andere landen met het introduceren van een
gedeelde achterkant. Bij deze kaarten is de achterzijde in tweeën
gedeeld: de rechterhalf is bestemd voor het adres, dat op
voorgedrukte lijntjes kan worden geschreven, en links is ruimte
voor een bericht. Zo kon de zegetocht van de ansichtkaart als
communicatiemiddel beginnen. De voorzijde werd nu exclusief bestemd
voor het beeld.
