Carlota of Mexico, born Charlotte of Belgium (Marie Charlotte Amélie Augustine Victoire Clémentine Léopoldine; 7 June 1840 – 19 January 1927), was empress consort of Emperor Maximilian I of Mexico, the former Archduke of Austria and daughter of Leopold I of Belgium.
Maria Charlotta Amelia Augusta Victoria Clementina Leopoldina (Laken, 7 juni 1840 - Meise, 19 januari 1927), prinses van België, prinses van Saksen-Coburg en Gotha, hertogin van Saksen, aartshertogin van Oostenrijk en keizerin van Mexico was de dochter van Leopold I van België en diens vrouw Louise van Orléans.
Marie Charlotte Amélie Augustine Victoire Clémentine Léopoldine de Belgique, princesse de Belgique, duchesse de Saxe, princesse de Saxe-Cobourg-Gotha et impératrice du Mexique, épouse de Ferdinand-Maximilien d’Autriche, vice-roi de Lombardie-Vénétie puis empereur du Mexique, est née à Laeken, le 7 juin 1840 et morte à Meise le 19 janvier 1927.
Louis-Joseph Ghémar, né à Lannoy (France) le 8 janvier 1819 et mort à Bruxelles le 11 mai 1873 (à 54 ans), est un lithographe, peintre et photographe belge. Il a réalisé le portrait de nombreuses personnalités (hommes politiques, artistes, etc.) sous le règne du premier roi des Belges, Léopold Ier.
En 1838, il livre des planches lithographiques pour un album édité par Joseph Buffa, Album pittoresque de Bruges. Le premier portrait-charge qui puisse lui être attribué avec certitude est publié dans Le Charivari belge du 12 avril 1839. Il collabore également à la revue La Renaissance : Chronique des arts et de la Littérature, un bi-mensuel d'information sur l'actualité artistique à laquelle il fournit des planches lithographiques.
En 1849, il s'expatrie en Écosse, où il gère un établissement lithographique.
De retour en Belgique fin 1854, il commence sa carrière photographique en association avec Robert Severin à Anvers, 1474, Rue Houblonnière, de 1854 à 1856. Ils déménagent à Bruxelles fin janvier 1856 et restent associés jusqu'en 1857.
En 1855, Ghémar envoie huit lithographies à l'exposition universelle de Paris, où il est le seul lithographe belge représenté.
Un des portraits photographiques du roi Léopold Ier par Ghémar & Severin en 1856 sert de base à une lithographie publiée par les éditeurs d'estampes bruxellois Simonau & Toovey et leur vaudra le titre de Photographes du Roi.
Dans la lithographie Trinité photographique publiée dans la revue Uylenspiegel du 13 avril 1956, Félicien Rops le représente entre ses confrères Antoine Dewasme et Robert Severin (Galerie d'Uylenspiegel, n° 11)1.
En 1858, Ghémar publie un album, L'œuvre de Madou, 12 reproductions photographiques sur papier salé de l'œuvre de Jean-Baptiste Madou.
Louis-Joseph Ghémar s'associe en 1859 avec son demi-frère utérin Léon Louis Auverleaux et conservera le même nom de firme après le départ de celui-ci : Ghémar Frères. Il exploite au maximum l'opportunité commerciale que constitue la photographie au format carte de visite et devient le studio de portrait bruxellois le plus renommé. En 1862, Ghémar tire le portrait des 80 personnalités présentes au Banquet des Misérables offert à Victor Hugo.
En 1864, il photographie l'envol à Bruxelles du « Géant », le ballon de son ami Nadar.
En 1866, Ghémar publie un album de 14 vues des funérailles du roi Léopold Ier et de l'avènement du roi Léopold II. Il s'agit de photographies reproduisant des photomontages de ses propres clichés, retravaillés au moyen d'une peinture destinée à pallier les problèmes d'orthochromatisme (les premières émulsions photographiques n'étaient pas sensibles à toutes les couleurs, d'où des anomalies dans le rendu en valeurs de gris).
Vers 1870, il publie les photos de la Senne avant son voûtement, commandées par la Belgian Public Work Company.
Après la mort de Louis Ghémar, le nom de la firme ne changera pas jusqu’en 1894, puis les clichés seront acquis par Géruzet Frères.
Amateur d'art, il avait ouvert un magasin d'objets d'art. Sa collection artistique fut dispersée par vente publique à Bruxelles, le 9 avril 1877 et les jours suivants (419 numéros, dont 97 tableaux).
Louis Joseph Ghémar (Lannoy, 8 januari 1819 – Brussel, 11 mei 1873) was een Belgisch lithograaf, schilder, fotograaf en karikaturist.
Ghémar werd geboren in Noord-Frankrijk. Zijn vader was een onderwijzer. Na zijn dood keerde moeder Catherine Horlait terug naar België en hertrouwde ze met een leraar van het Collège Royal in Aat. Louis volgde er les en ging ook naar de plaatselijke kunstacademie. Toen hij zeventien was ging hij in de leer bij een Brusselse pionier van de lithografie, Paul Lauters.
In 1838 leverde hij de platen voor een steendrukalbum uitgegeven door Joseph Buffa, Album pittoresque de Bruges. Het eerste karikatuurwerk dat met zekerheid aan hem valt toe te schrijven, verscheen in Le charivari belge van 12 april 1839. Hij werkte ook mee aan het tijdschrift La Renaissance. Chronique des arts et de la littérature.
De periode 1849-1854 bracht hij in Schotland door. Hij associeerde zich met Schenk en MacFarlane in Edinburg, waar hij een luxe-editie van de werken van Walter Scott illustreerde. Ook in Aberdeen en Glasgow maakte hij passages. Daarna keerde hij naar België terug. Eerst vestigde hij zich te Antwerpen, waar hij een fotografiestudio opzette met de Nederlander Robert Severin. Hun Etablissement artistique Ghémar et Severin was gevestigd aan het Hopland 1474. Severin maakte de opnamen en Ghémar retoucheerde ze en zette de kleuren op. Eind januari 1856 verkocht het duo hun atelier aan Auguste de Bedts en verhuisden ze naar Brussel (Schildknaapstraat 27). Ghémar beschikte als vrijmetselaar over goede contacten en kon bovendien gebruik maken van een uniek vergrotingsapparaat met heliostaten,[1] wellicht dankzij zijn uitvindersvriend Désiré Van Monckhoven.[2]
In 1855 had Ghémar acht litho's ingezonden naar de wereldtentoonstelling van Parijs.
Eén van de fotografische portretten van Leopold I door Ghémar & Severin werd overgenomen door de prenten uitgevers Simonau & Toovey. Het leverde hen de titel Photographes du Roi op.
In de steendruk Trinité photographique, afgedrukt in het tijdschrift Uylenspiegel van 13 avril 1856, stelde Félicien Rops hem voor tussen zijn collega's Antoine Dewasme en Robert Severin (Galerie d'Uylenspiegel, nr. 11).[3]
In 1858 liet Ghémar het album L'œuvre de Madou verschijnen, met twaalf fotografische reproducties van schilderijen van Jean-Baptiste Madou.
Severin vertrok in 1860 naar Den Haag en werd vervangen door Ghémars halfbroer Léon Louis Auverleaux. Ze namen de firmanaam Ghémar Frères aan, die het vertrek van Auverleaux en de dood van Ghémar zou overleven. Foto's voor visitekaartjes bleken heel gewild en hun studio werd de meest gerenommeerde van de hoofdstad. In 1862 trok Ghémar het portret van de 80 personaliteiten die aanwezig waren op het Banquet des Misérables dat Victor Hugo werd aangeboden door zijn uitgevers Lacroix en Verboeckhoven.
In 1864 fotografeerde hij het vertrek van de Géant, de luchtballon van zijn vriend Nadar. Later zou hij hem vergezellen op een reis naar Zwitserland (1868).
In 1866 publiceerde Ghémar een album met 14 opnames van de begrafenis van koning Leopold I en de troonsbestijging van Leopold II. Hiervoor maakte hij fotomontages van zijn eigen clichés, bijgeschilderd om de problemen van orthochromatisme te ondervangen.
Rond 1870 publiceerde hij in opdracht van de Belgian Public Work Company een reeks foto's van de Zenne voor de overwelvingsoperatie. In datzelfde jaar opende hij ook een galerij in kunstobjecten.
Hij stierf in Brussel op 11 mei 1873 en ligt begraven in Laken, in een mausoleum van beeldhouwer Ernest Carrier-Belleuse.
Na het overlijden van Louis Ghémar ging de firma door onder zijn naam tot 1894. Daarna werd haar fonds aangekocht door Géruzet Frères. Zijn kunstcollectie werd op 9 april 1877 openbaar verkocht (419 items, waarvan 97 schilderijen).
