Gerardus (Gerard) Baksteen (Rotterdam, 12 februari 1887 – Turnhout, 25 februari 1976) was een Nederlandse graficus, kunstschilder, aquarellist, tekenaar, pastellist, houtgraveur, illustrator en boekbandontwerper.
Hij was een zoon van Dirk Baksteen en Jansje van Heiningen, en groeide op in een gezin van tien kinderen. Hij was de broer van kunstschilder Dirk Baksteen. Op 14 mei 1919 trouwde Gerard Baksteen met zijn verloofde Anna Wichern. Op 15 november 1921 werd hun dochter Lena-Marie in Poortugaal (Z.H.) geboren.
Hij was werkzaam in Rotterdam en Mol in 1912, in Antwerpen van 1913 tot 1914, in IJsselmonde (Rotterdam) van 1914 tot 1919, in Antwerpen van 1919 tot 1922, in Zoersel van 1922 tot 1930, in Schilde België van 1930 tot 1948, in Rotterdam 1948, in Haarlem van 1948 tot 1952 en daarna weer in Antwerpen.
In 1912 leerde hij in België de kunstenaar Jacob Smits kennen en hij ging werken op diens atelier in de Belgische plaats Mol. Door de lessen van Smits verruimde Baksteen zijn artistieke visie en kwam los van de academische schoolsheid. Baksteen haalde zijn broer Dirk over om in Mol te komen werken en kennis te maken met Smits. Hij schilderde stillevens, portretten, landschappen en bloemstukken. Ook was hij een begenadigd houtsnijder en een zeer begaafd aquarellist. Hij was een bescheiden man die teruggetrokken leefde in zijn atelier.
Zijn opleiding kreeg hij aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Rotterdam en het Nationaal Hoger Instituut voor Schone Kunsten in Antwerpen.
Hij maakte houtsneden en ontwierp de boekbanden voor De Berechtinge van Guido Gezelle en in 1937 Kerstmis in de Kempen van Antoon Coolen voor Nijgh en Van Ditmar. Hij illustreerde ook Prutske's Vertelselboek geschreven door Stijn Streuvels.
Hij verkreeg een zilveren medaille te Rotterdam en van 1909 tot en met 1912 de koninklijke subsidie.
Hij was lid van het Sint-Lucasgilde in Antwerpen.
A
photograph or
photo is an
image created by
light falling on a light-sensitive surface, usually
photographic film or an electronic medium such as a
CCD or a
CMOS chip. Most photographs are created using a
camera, which uses a
lens to focus the scene´s visible wavelengths of light into a reproduction of what the human
eye would see. The process and practice of creating photographs is called
photography. The word "photograph" was coined in 1839 by
Sir John Herschel and is based on the
Greek φῶς (
phos), meaning "light", and γραφή (
graphê), meaning "drawing, writing", together meaning "drawing with light".
[1]
La photographie1 est une technique qui permet de créer des images par l´action de la lumière. La photographie désigne aussi l´image obtenue.
Le terme de photographie désigne également la branche des arts graphiques qui utilise cette technique : c´est l´« écriture de la lumière ».
La photographie a su tirer parti de nombreuses innovations technologiques et techniques dans les domaines de l´optique, de la chimie, de la mécanique, de l´électricité, de l´électronique et de l´informatique.
Les deux phénomènes nécessaires à l´obtention d´images photographiques étaient pour certains connus depuis longtemps et explicité dans le Traité d´optique. Les réflexions d´Aristote et les travaux du père de l´optique moderne Ibn al-Haytham, ont permis de mettre la réalité en boîte ; il suffit de percer un « petit trou » (sténopé) dans une chambre noire (en latin : camera obscura) pour voir apparaître une image inversée dans le fond blanc de la boîte. D´autre part, les alchimistes savaient que la lumière noircissait le chlorure d´argent. Vers 1780 Jacques Charles, plus connu pour son invention de l´aérostat gonflé à l´hydrogène, parvint à figer, mais de façon fugitive, une silhouette obtenue par le procédé de la chambre noire sur du papier imbibé de chlorure d´argent. Thomas Wedgwood (1771-1805) fit des expériences analogues avec le nitrate d´argent ; il en publia un mémoire en 1802. De son côté John Herschel en 1819 décrit les propriétés de l´hyposulfite de sodium qui deviendra le fixateur.
Joseph Nicéphore Niépce, un inventeur de Chalon-sur-Saône, associe ces trois procédés pour fixer des images (de qualité moyenne) sur des plaques d´étain recouvertes de bitume de Judée, sorte de goudron naturel qui possède la propriété de durcir à la lumière (1826 ou 1827) ; la première photographie représente une aile de sa propriété à Saint-Loup-de-Varennes en Saône-et-Loire. Nicéphore meurt en 1833 et Louis Daguerre poursuit l´amélioration du procédé. En découvrant le principe du développement de l´image latente, Daguerre trouve le moyen de raccourcir le temps de pose à quelques dizaines de minutes. En 1839, il promeut son invention auprès du savant et député François Arago, qui lui accorde son soutien.
Ainsi, la date conventionnelle de l´invention de la photographie est 1839, c´est la date de la présentation par Arago à l´Académie des sciences de l´« invention » de Daguerre, le daguerréotype. C´est en fait une amélioration de l´invention de Niépce.
Een foto is een afbeelding op een plat vlak vervaardigd door middel van fotografie. Een foto geeft relaties weer van objecten, voorwerpen, mensen of dieren uit de werkelijke wereld zoals gezien door de lens van een camera gedurende een (meestal korte) tijdperiode.[1] De naam fotografie werd voor het eerst genoemd door John Herschel, een Engels astronoom, en is gebaseerd op het Griekse φώς (phos, "licht") en γραφίς (graphis, "pen, kwast"). In de volksmond wordt een foto ook wel een kiekje genoemd, genoemd naar Israël Kiek.
In vergelijking met andere uitdrukkingsvormen als pictogrammen, diagrammen en kaarten, maar ook tekst is dit wel de meest zuivere benadering (maar niet per definitie: beste benadering) van de werkelijkheid, als de digitale nabewerking en manipulatie uitblijft. Daarmee dragen foto´s maximaal bij aan een juiste communicatie van het overbrengen van een bepaalde gedachte over (een deel van) de werkelijkheid. Deze zienswijze wordt verder toegelicht in visualisatie.
Kenmerkend is de directe relatie van de afbeelding met de realiteit, maar dit maakt van een foto daarom nog geen objectieve weergave van die realiteit. Een foto is altijd een manipulatie van de realiteit, zowel door het standpunt (perspectief), het kader, de begeleidende tekst, het moment en het materiaal dat de fotograaf gebruikt om de foto te maken, alswel door ingrijpen op chemische of digitale wijze in de fotografische afbeelding door de fotograaf of anderen.
